1 czerwca 8 - 15 maja
8 maja
23 kwietnia
8 marca 1 marca 14 lutego Walentynki
8 lutego Pomyślności w Nowym Roku!
Wesołych Świąt!
6 grudnia Mikołajki
25 listopada Światowy Dzień Pluszowego Misia
Październik Międzynarodowym Miesiącem Bibliotek Szkolnych 29 września - Ogólnopolski Dzień Głośnego Czytania

1 marca
14 lutego

1 marca

_______________________
Mikołajki 2020
_____________________________________
#znowuczytamchallenge
To czytelnicze wyzwanie
rozgrywające się w mediach społecznościowych, polegające na ustanowieniu
rekordu w liczbie osób jednocześnie czytających e-booki i audiobooki.
Kiedy? weekend 27-29
listopada
Kto? wszyscy czytający
Wystarczy choć raz w
ciągu trzech dni opublikować w swoich kanałach społecznościowych zdjęcie ilustrujące gdzie
i jak czytasz elektroniczne książki oraz opatrzyć je hasztagiem #znowuczytamchallenge.
Historia Czytaj PL sięga 2013 roku, kiedy
Kraków otrzymał tytuł Miasta Literatury UNESCO. Akcja jest realizowana
przez KBF – instytucję kultury Miasta Krakowa, w ramach programu Kraków Miasto Literatury UNESCO.


_______________________
Mikołajki 2020
_____________________________________
#znowuczytamchallenge
To czytelnicze wyzwanie rozgrywające się w mediach społecznościowych, polegające na ustanowieniu rekordu w liczbie osób jednocześnie czytających e-booki i audiobooki.
Kiedy? weekend 27-29 listopada
Kto? wszyscy czytający
Wystarczy choć raz w ciągu trzech dni opublikować w swoich kanałach społecznościowych zdjęcie ilustrujące gdzie i jak czytasz elektroniczne książki oraz opatrzyć je hasztagiem #znowuczytamchallenge.
Historia Czytaj PL sięga 2013 roku, kiedy Kraków otrzymał tytuł Miasta Literatury UNESCO. Akcja jest realizowana przez KBF – instytucję kultury Miasta Krakowa, w ramach programu Kraków Miasto Literatury UNESCO.

Szczegóły na stronie: http://akcja.czytajpl.pl/
15 - 17 października 2020
Cykl #POEZJAMIGANA jest częścią wirtualnego programu tegorocznej edycji festiwalu
Przed Wami wspaniałe trio: Krystyna Czubówna, Monika
Grabowska-Dobrowolska i Artur Werbel w interpretacji wiersza „Wrona i
ser” Jana Brzechwy.
14 października
Książka wieńcząca 4. edycję konkursu literackiego dla
uczniów szkół podstawowych „Popisz się talentem”. A w środku – 30
opowiadań stworzonych przez młode orły literatury!
Książka Roku 2020
Konkurs Polskiej
Sekcji IBBY
Już po raz 33. został ogłoszony doroczny konkurs, w którym nagradzani są żyjący rodzimi twórcy i propagatorzy czytelnictwa.
Organizator przyznaje nagrody główne w czterech kategoriach:
1) Nagroda literacka – dla pisarza za książkę dla dzieci; – za książkę dla młodzieży.
2) Nagroda graficzna – dla twórcy książek obrazkowych oraz dla ilustratora.
3) Nagroda za upowszechnianie czytelnictwa – dla osoby fizycznej lub instytucji, która działała wyjątkowo aktywnie na rzecz upowszechniania czytelnictwa i promocji książki dla młodego czytelnika.
29 września
Narodowe Czytanie 2020

15 - 17 października 2020
Cykl #POEZJAMIGANA jest częścią wirtualnego programu tegorocznej edycji festiwalu
Przed Wami wspaniałe trio: Krystyna Czubówna, Monika
Grabowska-Dobrowolska i Artur Werbel w interpretacji wiersza „Wrona i
ser” Jana Brzechwy.
14 października
Książka wieńcząca 4. edycję konkursu literackiego dla
uczniów szkół podstawowych „Popisz się talentem”. A w środku – 30
opowiadań stworzonych przez młode orły literatury!
15 - 17 października 2020
Cykl #POEZJAMIGANA jest częścią wirtualnego programu tegorocznej edycji festiwalu
Przed Wami wspaniałe trio: Krystyna Czubówna, Monika Grabowska-Dobrowolska i Artur Werbel w interpretacji wiersza „Wrona i ser” Jana Brzechwy.
14 października

Książka wieńcząca 4. edycję konkursu literackiego dla uczniów szkół podstawowych „Popisz się talentem”. A w środku – 30 opowiadań stworzonych przez młode orły literatury!
Książka Roku 2020
Konkurs Polskiej Sekcji IBBY
Już po raz 33. został ogłoszony doroczny konkurs, w którym nagradzani są żyjący rodzimi twórcy i propagatorzy czytelnictwa.
Organizator przyznaje nagrody główne w czterech kategoriach:
1) Nagroda literacka – dla pisarza za książkę dla dzieci; – za książkę dla młodzieży.
2) Nagroda graficzna – dla twórcy książek obrazkowych oraz dla ilustratora.
3) Nagroda za upowszechnianie czytelnictwa – dla osoby fizycznej lub instytucji, która działała wyjątkowo aktywnie na rzecz upowszechniania czytelnictwa i promocji książki dla młodego czytelnika.
29 września
Narodowe Czytanie 2020

Wspólne czytanie utworu odbyło się w sobotę 5 września
2020 roku.
Balladyna Juliusza
Słowackiego to wybitne dzieło polskiego romantyzmu. Dramat został
ukończony w grudniu 1834 roku, a wydany pięć lat później w Paryżu. Powstał na
emigracji. Poeta połączył w tym utworze
realizm i fantastykę, koncentrując się na analizie postaw i czynów bohaterów.
Osadzona na tle baśniowych dziejów opowieść o dwóch siostrach – Balladynie i
Alinie – stała się bardzo popularna. Wywarła duży wpływ na muzykę, malarstwo
czy rzeźbę, a powstałe na przestrzeni lat jej liczne inscenizacje, zrealizowane
przez wybitnych reżyserów i aktorów scen polskich, cieszyły się ogromnym
zainteresowaniem.
Narodowe Czytanie „Balladyny” z udziałem Pary Prezydenckiej
https://www.youtube.com/watch?v=cuJyTUY5wn0
Szczegółowy program Tygodnia Czytania Dzieciom:
4 CZERWCA DZIEŃ DRUKARZA
takie oto wydarzenie: urodzony 18 maja 1920 roku Karol Józef
Wojtyła, syn rodziców: ojca Karola - oficera wojskowego i
matki - Kaczorowskiej Emilii.
"Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim
jest;
nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi."
[Jan Paweł II]
8 MAJA
Miłośnikom opery, ale nie tylko! gorąco polecam quiz operowy przygotowany przez Operę Śląską w Bytomiu. Zmierzycie się w nim z pytaniami z dziedzin związanych ze sztuką operową i charakterystyczną dla teatru terminologią. Nawet jeśli nie uda Wam się poprawnie odpowiedzieć na wszystkie pytania, to zdobyta wiedza z zakresu opery, operetki i baletu jest bardzo cenna. Podejmijcie wyzwanie! Życzę powodzenia!
https://opera-slaska.pl/quiz-1
https://opera-slaska.pl/quiz-2
Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego zaprasza na cykle spotkań z książką czytaną przez aktorów
KLASYKA W SAMO POŁUDNIE
TEATRALNA WIECZORYNKA
https://www.facebook.com/TeatrSlaski/?__tn__=kCH-R&eid=ARAYO-01dkn8EYfmkFgRMrnhAxJJW7O4aq2MiyjYyDvR7I35OOAO8ZHAgRo1GB7-_PH-JfZYNL7ATMjD&hc_ref=ARTjqVktjITHHVMPHfNtpCfFGXf267c6eW4OYW-TGoOoc7amSdlS6xyTJj8Po1RVQeg&fref=nf
Unia Literacka
zaprasza na codzienne spotkania literackie online
Stowarzyszenie Unia Literacka przygotowało niezwykłą akcję
UL z książkami,
czyli wyjątkowy wirtualny festiwal literacki. Codziennie o 18 literatki
i literaci czytają i rozmawiają – w tygodniu dla młodzieży i dorosłych,
a w weekendy dla młodszych czytelników. Wszystkie nagrania dostępne są
na stronie Unia Literacka.
Piątek 3.04 – Olga Tokarczuk
Przeczytała
stare opowiadanie, sprzed 22 lat, zatytułowane „Próba generalna”.
Dziwnym trafem ten krótki tekst stał się dziś bardzo aktualny.
Sobota 4.04 – Grzegorz Kasdepke
Przeczytał opowiadania z dopiero co wydanej książki Nutka. Najbardziej muzykalna pszczoła świata.
Niedziela 5.04 – Joanna Olech
Pokazała najfajniejsze książki dla dzieci i młodzieży (0-14 lat) z minionych dwóch-trzech lat, ulubionych przez siebie autorów.
https://www.facebook.com/unia.literacka/posts/187311269482012?__tn__=K-R
W
2019 r. parlamentarzyści - w myśl art. 33a Regulaminu Sejmu -
ustanowili w drodze okolicznościowych uchwał patronaty na rok 2020.
Uhonorowani zostali: św. Jan Paweł II, hetman Stanisław Żółkiewski,
Roman Ingarden i Leopold Tyrmand. 2020 rok będzie także rokiem Bitwy
Warszawskiej 1920 roku i Zaślubin Polski z morzem w Pucku w jej 100.
rocznicę.
Edukacyjne projekty czytelnicze w klasach
W 2019
roku nasza szkoła przystąpiła do Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa,
którego głównym celem było rozbudzenie wśród uczniów pasji czytelniczej i
zainteresowania książką. Biblioteka szkolna podjęła szereg działań
zmierzających do realizacji tego celu. Systematycznie propagowano
czytelnictwo i działania twórcze wśród uczniów zachęcając ich do sięgania po
literaturę. Starania te miały na celu poprawę stanu czytelnictwa w szkole. W każdej
klasie zostały zrealizowane projekty edukacyjne z wykorzystaniem księgozbioru biblioteki
szkolnej. A oto przykład ciekawego projektu klasy VIa zatytułowanego "Zabawa
w teatr", polegającego na przygotowaniu i zaprezentowaniu inscenizacji wybranych
fragmentów powieści "Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych
Ludzi" R. Kosika według własnego scenariusza oraz przygotowaniu kostiumów
i rekwizytów. A jak to wyglądało, zobaczcie sami....
Publikujemy wywiad z pisarką - p. Beatą Ostrowicką, przeprowadzony przez uczennice klasy VIII podczas spotkania autorskiego
- Napisała Pani wiele książek
opowiadających o niecodziennych sytuacjach młodzieży. Która książka jest Pani
ulubioną?
- Myślę, że mam sentyment do książki „Świat do góry nogami”.
To była moja pierwsza książka dla młodych osób. Po raz pierwszy inaczej opisywałam bohaterów, nie wymyślałam
świata, imion, zaklęć i innej flory oraz fauny. Takie książki muszę - a
przynajmniej tak sobie założyłam - tworzyć w oparciu o obserwacje świata
młodzieży. To była dla mnie pierwsza konfrontacja z innym sposobem przedstawiania
postaci. Lubię też wszystkich bohaterów ze „Świata do góry nogami”, więc
dlatego to jest moja ulubiona książka.
- Czy boi się Pani
spotkania z krytyką? Czy spotkała się już z nią Pani?
- Kiedyś, w pewnym czasopiśmie branżowym, moje pierwsze
książki zostały źle przyjęte. Było to
dosyć śmieszne, ponieważ one cały czas dostawały nagrody, a jednocześnie były
tak krytykowane. Wtedy ciężko to przeżywałam, ale teraz myślę, że musi tak być.
Mogą być pochwały i także krytyka…, więc muszę się z tym liczyć. Jeżeli jest
merytoryczna, to nie mam z nią żadnego problemu, zawsze jej wysłucham.
To nie jest tak, że oddaję książkę do wydawnictwa i panuje
tam wielki optymizm, od razu ją przyjmują. Muszą ją dokładnie przeczytać. Wtedy
też można się spotkać z krytyką.
-Skąd czerpie Pani inspiracje? Czy
wymyśla Pani książki od razu, jak np. jedzie Pani tramwajem, autobusem czy
autem, czy jak siada Pani spokojnie i ma czas?
- Moje
pierwsze inspiracje są takie właśnie z autobusu, tramwaju czy z ulicy. To, co
usłyszałam, np. mama woła na córkę „Gacia”, wtedy ja już wiem, że moja
bohaterka będzie się tak nazywała. Od razu wpadam na pomysł, że wiele osób
będzie tak do niej mówiła, lecz jej nie będzie się to podobać i ktoś będzie jej
dokuczać. Tak tworzy się ta cała historia, ale już potem doprecyzowanie jest
jednak na zasadzie zapisywania na kartce, żeby się nie pogubić.
- Czy porusza Pani bezpośrednie
problemy z Pani prywatnego życia?
- Myślę, że
tak..., na pewno asertywność, jak w książce „Zjeść żabę” czy „Wyć się chce”,
ponieważ główna bohaterka nie ma tej cechy. Sama nabyłam ją dopiero w ostatnich
latach. Ja sobie też pewne rzeczy próbuje w tych książkach przekładać, ale też
muszę mieć wenę w momencie pisania; gdy się nudzę, powstanie po prostu słaby
tekst. Moim zdaniem książka musi do czegoś dążyć.
- Czy ma Pani rady skierowane do
młodzieży zaczynającej swoją przygodę z literaturą?
- Mam. Dużo czytać, nie poddawać się, zaczynać od mniejszych
tekstów, a nie od razu planować 600 stron książki. Wiedzieć, że jest potrzebna
cierpliwość, a także ta krytyka, ponieważ ktoś może na pewne niedobre rzeczy
zwrócić uwagę. Ciągle próbować oraz
używać prostego języka - nie
trzeba pisać w sposób bardzo złożony. I ostatnie: pisać o czymś, co się zna.
- Czy żałuję Pani napisania, którejś
z książek?
- Tak - połowy książki, którą napisałam. Podczas spotkań z
młodymi ludźmi zwykle opowiadam, jak planuję sobie pracę. Nastolatkowie mówią,
że siadają, wymyślają „na bieżąco” i że w ogóle piszą już w tak młodym wieku.
Pozazdrościłam im i któregoś dnia usiadłam do pisania książki o dziewczynce o
imieniu Oliwka, która nazywana była śliwką. Ona miała taki dar, że cokolwiek
zrobiła, komplikowała życie swoim bliskich. Napisałam około 40 stron bardzo
ciekawych przygód tej dziewczyny, lecz nie było tego głównego wątku, na którym
mogłabym to osadzić. Książka wylądowała w koszu, niestety.
- Ja także
bardzo dziękuję.
Kilka słów o fortyfikacjach naszego regionu...
„Naszym
celem jest próba ratowania zabytków architektury militarnej, a także
rozbudzanie wśród ludzi zainteresowania problematyką fortyfikacji. Nie dzielimy
obiektów, którymi się zajmujemy na polskie czy też niemieckie. Żadnemu z nich
nie poświęcamy mniej zainteresowania. Wszystkie one są dla nas jednakowo cenne.
Doskonale zdajemy sobie sprawę z tego, że nie
jesteśmy w stanie uratować wszystkich obiektów. Wystarczy, aby w świadomości
lokalnego społeczeństwa przestały być anonimowe. Jeśli ocaleje pamięć o nich,
ocaleją i one same” – tak Stowarzyszenie „Pro Fortalicium” określa swoje cele w
deklaracji zawartej na swojej stronie internetowej.
Uczniowie naszej
szkoły mieli już niejedną możliwość przekonania się, że nie są to słowa rzucane
na wiatr. Brali udział w wycieczce do Schronu bojowego „Dobieszowice-Wesoła”,
piknikach fortecznych, mają także okazję – jak wszyscy mieszkańcy naszej gminy
– uczestniczyć w imprezach plenerowych organizowanych co roku 15 sierpnia z
okazji Święta Wojska Polskiego.
Ci, którym cele
Stowarzyszenia są bliskie, a także pasjonaci historii, mogą poszerzyć swoją
wiedzę na temat fortyfikacji znajdujących się w naszym regionie. W tym celu
warto sięgnąć do publikacji „Fortyfikacje
Obszaru Warownego >>Śląsk<<”. Książka pokazuje nie tylko historię
Obszaru, którego częścią są schrony znajdujące się na
terenie gminy Bobrowniki, ale stanowi swego rodzaju przewodnik turystyczny,
który umożliwia samodzielne wyprawy.
Każdy z
rozdziałów omawia inny odcinek Obszaru Warownego, z uwzględnieniem kontekstu
historycznego związanego z powstaniem obiektu, działań podczas II wojny
światowej, budowy i wyposażenia bojowego oraz stanu obecnego. Ogromną zaletą
książki są relacje dowódców poszczególnych obiektów, żołnierzy polskich
i niemieckich. Dzięki nim książka staje się fascynującą lekturą
historyczną.
Zachęcamy do
odwiedzania publicznych bibliotek na terenie naszej gminy – „Fortyfikacje
Obszaru Warownego „Śląsk” można wypożyczyć w każdej z nich.
Zapraszamy też
do wejścia na stronę Stowarzyszenia: http://www.profort.org.pl/


Zachęcam do przeczytania wywiadu
z p. Dratwińskim, który przeprowadziły
uczennice klasy VII.
Wywiad
z Panem Pawłem Dratwińskim – członkiem Stowarzyszenia Pro Fortalicium
Czy
interesował się Pan historią w wieku szkolnym?
Tak, zawsze interesowałem się historią; odkąd
pamiętam, ciekawiła mnie historia, wojsko i służby mundurowe. To była moja
pasja. Jak byłem młodszy, jeszcze w przedszkolu, prosiłem moją babcię, żeby kupowała mi gazetę „Żołnierz Polski” - wycinałem sobie z niej
obrazki i robiłem albumy.
Co
Pan najbardziej lubi w swojej pracy w Stowarzyszeniu?
W Stowarzyszeniu
najbardziej lubię żywy kontakt z historią. Można się uczyć historii w szkole,
wziąć książkę, poczytać, dowiedzieć się, co było 100, 200, 1000 lat temu, ale
jak dotyka się tej historii, to się wie, jak wszystko faktycznie wyglądało.
Pamiętacie jak byliście w schronie? Można było zobaczyć, jak wygląda stanowisko
CKM’u, dotknąć, przymierzyć się do „strzału”, wejść do izby załogi – zobaczyć, jak wyglądało takie
życie ludzi kilkadziesiąt lat temu.
To jest najfajniejsze,
jak tej historii można dotknąć - nie tylko przeczytać, ale też zobaczyć, jak
naprawdę było. Można ją odkrywać i poznawać. W Stowarzyszeniu często można
zobaczyć coś nowego, jakiś schron, o którym nikt nigdy nie wiedział, nie
słyszał, zapomniał już w tym momencie. Można go odkopać, wejść do środka,
zobaczyć. To świetna zabawa!
Od
kiedy Pan jest w Stowarzyszeniu?
Trudne pytanie…
nie jestem tam od samego początku. Stowarzyszenie powstało około 1999/2000r. Ja
zacząłem troszeczkę później, ale biorąc pod uwagę, że jest 2018 rok, to już na
pewno ponad 10 lat.
W
jaki sposób Pan się znalazł w Stowarzyszeniu?
To
bardzo ciekawa historia, akurat to pamiętam. Jak zacząłem mieszkać w Rogoźniku,
wybrałem się na wycieczkę rowerową, aby pozwiedzać okolice. W
pewnym momencie przejeżdżałem obok tamtego schronu, który zwiedzaliście w
Dobieszowicach, i byłem w szoku, że jest taki fajny schron. Wcześniej nie
wiedziałem, że tutaj są takie obiekty. Niesamowita rzecz. Zobaczyłem, że przy
tym schronie chodzi jakiś chłopak, podszedłem do niego i zapytałem, co to jest
za budowla; odpowiedział, że to polski schron bojowy z czasów przedwojennych.
Zaciekawiony, chciałem się dowiedzieć, czy jest ich tutaj więcej - powiedział,
że tak, oczywiście. Zostałem urzeczony wiedzą tego chłopaka, ile on wie na ten
temat, że tu jest taka wspaniała historia w tym regionie. Po chwili zapytałem,
czy można się zapisać do Stowarzyszenia i tak już zostało do dzisiaj.
Jaka
jest największa ciekawostka dotyczącą schronu bojowego Dobieszowice „Wesoła”?
Z tym schronem
jest związana taka historia, o której wam nie zdążyłem opowiedzieć gdy byliście
na wycieczce. Obiekty tego typu połączone były tzw. „liniami ognia”, czyli
sąsiadujące schrony znajdowały się w zasięgu swoich CKM’ów i mogły się nawzajem
wspierać ogniem. Kolejna grupa schronów, którą schron nr 52 w Dobieszowicach
wspierał znajduje się przy tamie w
Kozłowej Górze. Jest tam częściowo zniszczony, ale bardzo ciekawy obiekt,
ponieważ na jego kopule pancernej Niemcy
w październiku 1939 roku testowali nową broń - miny kumulacyjne. Resztki
przepalonej taką miną kumulacyjną kopuły znajdują się właśnie w naszym schronie
na ekspozycji w maszynowni. Niemcy wykorzystali te miny atakując w 1940 roku
Francję; podczas brawurowego ataku na belgijskie fortyfikacje Eben-Emael. To
dzięki tym ładunkom tak naprawdę udało się obejść linię Maginota i bardzo
szybko zdobyć Francję. To jest opowieść, o której mało kto wie, bo kto by
pomyślał, że Dobieszowice i te tereny
mogą mieć związek z podbiciem przez Niemców Francji.
Ile
trwała renowacja tego schronu w Dobieszowicach?
To jest
niekończąca się opowieść, bo zanim zaczęliśmy ten schron rewitalizować, to
trzeba było ten obiekt wykopać, wyczyścić, pomalować, piaskować, izolować, żeby
nie przeciekał i tak naprawdę to jest praca, która się chyba nigdy nie skończy.
To też jest fajne, że można cały czas się bawić i to jest coś, co będzie trwało
chyba w nieskończoność. Stowarzyszenie to grupa ludzi, którzy chcą pracować
społecznie; to nie jest praca zarobkowa. Robimy to z własnej woli,
przychodzimy, wykorzystujemy jakąś wolną chwilę, troszkę kradniemy tego czasu
domowego. Jest to jednak mimo wszystko świetna forma spędzania czasu, która
daje pozytywny napęd, emocje, możliwość poznania interesujących ludzi, na
przykład takich jak Wy. :)
Dziękujemy
za rozmowę.
A może by tak wybrać się do muzeum? W Muzeum Śląskim w Katowicach kwiecień zapowiada się ciekawie...
Miesiąc z Pomarańczarką to wydarzenia dla dorosłych i dzieci, towarzyszące prezentacji dwóch, niemal identycznych obrazów Aleksandra Gierymskiego w Muzeum Śląskim.
PROGRAM
W Y K Ł A D Y
9.04 W poszukiwaniu utraconych dzieł
Prelekcja o stratach wojennych i rewindykacji dzieł sztuki, do której Pomarańczarka będzie pretekstem i punktem wyjścia.
Prowadzenie: prof. Wojciech Kowalski (pełnomocnik ds. rewindykacji dóbr kultury w MSZ)
godz. 16.00 / wstęp 5 zł / przestrzeń edukacyjna Galerii sztuki polskiej 1800–1945
16.04 Niezwykła historia Pomarańczarki
Tajniki konserwacji odzyskanego obrazu A. Gierymskiego ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie
Prowadzenie: Anna Lewandowska (konserwator malarstwa na płótnie, Muzeum Narodowe w Warszawie)
godz. 16.00 / wstęp 5 zł / przestrzeń edukacyjna Galerii sztuki polskiej 1800-1945
W Y D A R Z E N I A 23.04 Dzień Wolnej Sztuki
Porównanie obu wersji Pomarańczarki to jeden z pięciu punktów programu Dnia Wolnej Sztuki. Motywem przewodnim będzie miasto, o którego malarskich wizjach porozmawiamy, dzieląc się wrażeniami. To rzadka okazja, by bez pośpiechu zatrzymać się i podzielić z innymi miłośnikami sztuki własną opinią i refleksją.
Liczba miejsc ograniczona, możliwość rezerwacji miejsca pod nr. tel. 32 213 08 70.
godz. 12.00 / wstęp wolny / przestrzeń edukacyjna Galerii sztuki polskiej 1800-1945
W A R S Z T A T Y
23.04 Muzeum dla malucha
Spotkanie zainspirowane obrazem Aleksandra Gierymskiego Pomarańczarka
Liczba miejsc ograniczona. Możliwość zakupu biletu w przedsprzedaży przez system rezerwacji na stroniehttp://bilety.muzeumslaskie.pl/.
godz. 15.00 / wstęp 7 zł od dziecka / opiekunowie wstęp wolny / dzieci w wieku 4-6 lat z opiekunami
Prezentacja "Pomarańczarek" Aleksandra Gierymskiego potrwa do 10 lipca 2016 roku.
Szczegółowe informacje o ekspozycji: kliknij
Wspólne czytanie utworu odbyło się w sobotę 5 września 2020 roku.
Balladyna Juliusza Słowackiego to wybitne dzieło polskiego romantyzmu. Dramat został ukończony w grudniu 1834 roku, a wydany pięć lat później w Paryżu. Powstał na emigracji. Poeta połączył w tym utworze realizm i fantastykę, koncentrując się na analizie postaw i czynów bohaterów. Osadzona na tle baśniowych dziejów opowieść o dwóch siostrach – Balladynie i Alinie – stała się bardzo popularna. Wywarła duży wpływ na muzykę, malarstwo czy rzeźbę, a powstałe na przestrzeni lat jej liczne inscenizacje, zrealizowane przez wybitnych reżyserów i aktorów scen polskich, cieszyły się ogromnym zainteresowaniem.
Narodowe Czytanie „Balladyny” z udziałem Pary Prezydenckiej
https://www.youtube.com/watch?v=cuJyTUY5wn0
[Jan Paweł II]
8 MAJA
Miłośnikom opery, ale nie tylko! gorąco polecam quiz operowy przygotowany przez Operę Śląską w Bytomiu. Zmierzycie się w nim z pytaniami z dziedzin związanych ze sztuką operową i charakterystyczną dla teatru terminologią. Nawet jeśli nie uda Wam się poprawnie odpowiedzieć na wszystkie pytania, to zdobyta wiedza z zakresu opery, operetki i baletu jest bardzo cenna. Podejmijcie wyzwanie! Życzę powodzenia!
https://opera-slaska.pl/quiz-1
https://opera-slaska.pl/quiz-2
Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego zaprasza na cykle spotkań z książką czytaną przez aktorów
KLASYKA W SAMO POŁUDNIE
TEATRALNA WIECZORYNKA
https://www.facebook.com/TeatrSlaski/?__tn__=kCH-R&eid=ARAYO-01dkn8EYfmkFgRMrnhAxJJW7O4aq2MiyjYyDvR7I35OOAO8ZHAgRo1GB7-_PH-JfZYNL7ATMjD&hc_ref=ARTjqVktjITHHVMPHfNtpCfFGXf267c6eW4OYW-TGoOoc7amSdlS6xyTJj8Po1RVQeg&fref=nf
Unia Literacka
zaprasza na codzienne spotkania literackie online
Stowarzyszenie Unia Literacka przygotowało niezwykłą akcję
UL z książkami, czyli wyjątkowy wirtualny festiwal literacki. Codziennie o 18 literatki i literaci czytają i rozmawiają – w tygodniu dla młodzieży i dorosłych, a w weekendy dla młodszych czytelników. Wszystkie nagrania dostępne są na stronie Unia Literacka.
Piątek 3.04 – Olga Tokarczuk
Przeczytała stare opowiadanie, sprzed 22 lat, zatytułowane „Próba generalna”. Dziwnym trafem ten krótki tekst stał się dziś bardzo aktualny.
Sobota 4.04 – Grzegorz Kasdepke
Przeczytał opowiadania z dopiero co wydanej książki Nutka. Najbardziej muzykalna pszczoła świata.
Niedziela 5.04 – Joanna Olech
Pokazała najfajniejsze książki dla dzieci i młodzieży (0-14 lat) z minionych dwóch-trzech lat, ulubionych przez siebie autorów.
https://www.facebook.com/unia.literacka/posts/187311269482012?__tn__=K-R
W 2019 r. parlamentarzyści - w myśl art. 33a Regulaminu Sejmu - ustanowili w drodze okolicznościowych uchwał patronaty na rok 2020. Uhonorowani zostali: św. Jan Paweł II, hetman Stanisław Żółkiewski, Roman Ingarden i Leopold Tyrmand. 2020 rok będzie także rokiem Bitwy Warszawskiej 1920 roku i Zaślubin Polski z morzem w Pucku w jej 100. rocznicę.
Edukacyjne projekty czytelnicze w klasach
W 2019 roku nasza szkoła przystąpiła do Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa, którego głównym celem było rozbudzenie wśród uczniów pasji czytelniczej i zainteresowania książką. Biblioteka szkolna podjęła szereg działań zmierzających do realizacji tego celu. Systematycznie propagowano czytelnictwo i działania twórcze wśród uczniów zachęcając ich do sięgania po literaturę. Starania te miały na celu poprawę stanu czytelnictwa w szkole. W każdej klasie zostały zrealizowane projekty edukacyjne z wykorzystaniem księgozbioru biblioteki szkolnej. A oto przykład ciekawego projektu klasy VIa zatytułowanego "Zabawa w teatr", polegającego na przygotowaniu i zaprezentowaniu inscenizacji wybranych fragmentów powieści "Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi" R. Kosika według własnego scenariusza oraz przygotowaniu kostiumów i rekwizytów. A jak to wyglądało, zobaczcie sami....
Publikujemy wywiad z pisarką - p. Beatą Ostrowicką, przeprowadzony przez uczennice klasy VIII podczas spotkania autorskiego
- Napisała Pani wiele książek
opowiadających o niecodziennych sytuacjach młodzieży. Która książka jest Pani
ulubioną?
- Myślę, że mam sentyment do książki „Świat do góry nogami”.
To była moja pierwsza książka dla młodych osób. Po raz pierwszy inaczej opisywałam bohaterów, nie wymyślałam
świata, imion, zaklęć i innej flory oraz fauny. Takie książki muszę - a
przynajmniej tak sobie założyłam - tworzyć w oparciu o obserwacje świata
młodzieży. To była dla mnie pierwsza konfrontacja z innym sposobem przedstawiania
postaci. Lubię też wszystkich bohaterów ze „Świata do góry nogami”, więc
dlatego to jest moja ulubiona książka.
- Czy boi się Pani
spotkania z krytyką? Czy spotkała się już z nią Pani?
- Kiedyś, w pewnym czasopiśmie branżowym, moje pierwsze
książki zostały źle przyjęte. Było to
dosyć śmieszne, ponieważ one cały czas dostawały nagrody, a jednocześnie były
tak krytykowane. Wtedy ciężko to przeżywałam, ale teraz myślę, że musi tak być.
Mogą być pochwały i także krytyka…, więc muszę się z tym liczyć. Jeżeli jest
merytoryczna, to nie mam z nią żadnego problemu, zawsze jej wysłucham.
To nie jest tak, że oddaję książkę do wydawnictwa i panuje
tam wielki optymizm, od razu ją przyjmują. Muszą ją dokładnie przeczytać. Wtedy
też można się spotkać z krytyką.
-Skąd czerpie Pani inspiracje? Czy
wymyśla Pani książki od razu, jak np. jedzie Pani tramwajem, autobusem czy
autem, czy jak siada Pani spokojnie i ma czas?
- Moje
pierwsze inspiracje są takie właśnie z autobusu, tramwaju czy z ulicy. To, co
usłyszałam, np. mama woła na córkę „Gacia”, wtedy ja już wiem, że moja
bohaterka będzie się tak nazywała. Od razu wpadam na pomysł, że wiele osób
będzie tak do niej mówiła, lecz jej nie będzie się to podobać i ktoś będzie jej
dokuczać. Tak tworzy się ta cała historia, ale już potem doprecyzowanie jest
jednak na zasadzie zapisywania na kartce, żeby się nie pogubić.
- Czy porusza Pani bezpośrednie
problemy z Pani prywatnego życia?
- Myślę, że
tak..., na pewno asertywność, jak w książce „Zjeść żabę” czy „Wyć się chce”,
ponieważ główna bohaterka nie ma tej cechy. Sama nabyłam ją dopiero w ostatnich
latach. Ja sobie też pewne rzeczy próbuje w tych książkach przekładać, ale też
muszę mieć wenę w momencie pisania; gdy się nudzę, powstanie po prostu słaby
tekst. Moim zdaniem książka musi do czegoś dążyć.
- Czy ma Pani rady skierowane do
młodzieży zaczynającej swoją przygodę z literaturą?
- Mam. Dużo czytać, nie poddawać się, zaczynać od mniejszych
tekstów, a nie od razu planować 600 stron książki. Wiedzieć, że jest potrzebna
cierpliwość, a także ta krytyka, ponieważ ktoś może na pewne niedobre rzeczy
zwrócić uwagę. Ciągle próbować oraz
używać prostego języka - nie
trzeba pisać w sposób bardzo złożony. I ostatnie: pisać o czymś, co się zna.
- Czy żałuję Pani napisania, którejś
z książek?
- Tak - połowy książki, którą napisałam. Podczas spotkań z
młodymi ludźmi zwykle opowiadam, jak planuję sobie pracę. Nastolatkowie mówią,
że siadają, wymyślają „na bieżąco” i że w ogóle piszą już w tak młodym wieku.
Pozazdrościłam im i któregoś dnia usiadłam do pisania książki o dziewczynce o
imieniu Oliwka, która nazywana była śliwką. Ona miała taki dar, że cokolwiek
zrobiła, komplikowała życie swoim bliskich. Napisałam około 40 stron bardzo
ciekawych przygód tej dziewczyny, lecz nie było tego głównego wątku, na którym
mogłabym to osadzić. Książka wylądowała w koszu, niestety.
- Ja także
bardzo dziękuję.
Kilka słów o fortyfikacjach naszego regionu...
„Naszym
celem jest próba ratowania zabytków architektury militarnej, a także
rozbudzanie wśród ludzi zainteresowania problematyką fortyfikacji. Nie dzielimy
obiektów, którymi się zajmujemy na polskie czy też niemieckie. Żadnemu z nich
nie poświęcamy mniej zainteresowania. Wszystkie one są dla nas jednakowo cenne.
Doskonale zdajemy sobie sprawę z tego, że nie
jesteśmy w stanie uratować wszystkich obiektów. Wystarczy, aby w świadomości
lokalnego społeczeństwa przestały być anonimowe. Jeśli ocaleje pamięć o nich,
ocaleją i one same” – tak Stowarzyszenie „Pro Fortalicium” określa swoje cele w
deklaracji zawartej na swojej stronie internetowej.
Uczniowie naszej
szkoły mieli już niejedną możliwość przekonania się, że nie są to słowa rzucane
na wiatr. Brali udział w wycieczce do Schronu bojowego „Dobieszowice-Wesoła”,
piknikach fortecznych, mają także okazję – jak wszyscy mieszkańcy naszej gminy
– uczestniczyć w imprezach plenerowych organizowanych co roku 15 sierpnia z
okazji Święta Wojska Polskiego.
Ci, którym cele
Stowarzyszenia są bliskie, a także pasjonaci historii, mogą poszerzyć swoją
wiedzę na temat fortyfikacji znajdujących się w naszym regionie. W tym celu
warto sięgnąć do publikacji „Fortyfikacje
Obszaru Warownego >>Śląsk<<”. Książka pokazuje nie tylko historię
Obszaru, którego częścią są schrony znajdujące się na
terenie gminy Bobrowniki, ale stanowi swego rodzaju przewodnik turystyczny,
który umożliwia samodzielne wyprawy.
Każdy z
rozdziałów omawia inny odcinek Obszaru Warownego, z uwzględnieniem kontekstu
historycznego związanego z powstaniem obiektu, działań podczas II wojny
światowej, budowy i wyposażenia bojowego oraz stanu obecnego. Ogromną zaletą
książki są relacje dowódców poszczególnych obiektów, żołnierzy polskich
i niemieckich. Dzięki nim książka staje się fascynującą lekturą
historyczną.
Zachęcamy do
odwiedzania publicznych bibliotek na terenie naszej gminy – „Fortyfikacje
Obszaru Warownego „Śląsk” można wypożyczyć w każdej z nich.
Zapraszamy też
do wejścia na stronę Stowarzyszenia: http://www.profort.org.pl/
Doskonale zdajemy sobie sprawę z tego, że nie jesteśmy w stanie uratować wszystkich obiektów. Wystarczy, aby w świadomości lokalnego społeczeństwa przestały być anonimowe. Jeśli ocaleje pamięć o nich, ocaleją i one same” – tak Stowarzyszenie „Pro Fortalicium” określa swoje cele w deklaracji zawartej na swojej stronie internetowej.
Zachęcam do przeczytania wywiadu
z p. Dratwińskim, który przeprowadziły
uczennice klasy VII.
A może by tak wybrać się do muzeum? W Muzeum Śląskim w Katowicach kwiecień zapowiada się ciekawie...

9.04 W poszukiwaniu utraconych dzieł
Prelekcja o stratach wojennych i rewindykacji dzieł sztuki, do której Pomarańczarka będzie pretekstem i punktem wyjścia.
Prowadzenie: prof. Wojciech Kowalski (pełnomocnik ds. rewindykacji dóbr kultury w MSZ)
godz. 16.00 / wstęp 5 zł / przestrzeń edukacyjna Galerii sztuki polskiej 1800–1945
Tajniki konserwacji odzyskanego obrazu A. Gierymskiego ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie
Prowadzenie: Anna Lewandowska (konserwator malarstwa na płótnie, Muzeum Narodowe w Warszawie)
godz. 16.00 / wstęp 5 zł / przestrzeń edukacyjna Galerii sztuki polskiej 1800-1945
Porównanie obu wersji Pomarańczarki to jeden z pięciu punktów programu Dnia Wolnej Sztuki. Motywem przewodnim będzie miasto, o którego malarskich wizjach porozmawiamy, dzieląc się wrażeniami. To rzadka okazja, by bez pośpiechu zatrzymać się i podzielić z innymi miłośnikami sztuki własną opinią i refleksją.
Liczba miejsc ograniczona, możliwość rezerwacji miejsca pod nr. tel. 32 213 08 70.
godz. 12.00 / wstęp wolny / przestrzeń edukacyjna Galerii sztuki polskiej 1800-1945
W A R S Z T A T Y
23.04 Muzeum dla malucha
Spotkanie zainspirowane obrazem Aleksandra Gierymskiego Pomarańczarka
Liczba miejsc ograniczona. Możliwość zakupu biletu w przedsprzedaży przez system rezerwacji na stroniehttp://bilety.muzeumslaskie.pl/.
godz. 15.00 / wstęp 7 zł od dziecka / opiekunowie wstęp wolny / dzieci w wieku 4-6 lat z opiekunami
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz