Mam przyjemność zaprezentować kolejny wiersz Julii Świadek z klasy IV. Jest troszkę mroczny... tajemniczy... niezwykły:

Kwiaty, drzewa i trawa

Kwiaty wolno rozwijają płatki

Samotne na pustkowiu.

Czekają aż czas je zerwie

I pofruną do puchu szarego.

Czas kiedy przyjdzie - nie wiadomo,

Ale wie, że przyjść musi.

Drzewa wyciągają swe gałęzie do nieba szarego

I łapią je w swą pułapkę

Ale wiatr szybko uwalnia niebo z pułapki

I gnie drzewa w karze.

Trawa już dorodna kłania się słońcu,

Które otula ją swymi promieniami

Ale kiedy mrok przychodzi

Jest przestraszona ciemnością strasznej nocy.